**เรื่องจากประสพการณ์ของเจ้าของบล็อคนี้,มุมมอง,บทความที่ชอบ,นิยาม,ปรัชญาซึ่งนำมาเพื่อเป็นแรงกระตุ้นให้ตัวเอง**


บางบทความมีลิขสิทธิ๋


























0 people have left comments

Commentors on this Post-

เรื่องจริงที่ไม่ต้องวิ่งหนี

Friday, March 5, 2010
แฟนเปรียบได้กับเพลงใหม่เพลงหนึ่ง..ที่คุณมักบอกกับตัวเองว่ามันไพเราะ
แต่เมื่อฟังไปสักร้อยรอบ..คุณก็จะเบื่อไปเอง
ต่างกับเพื่อนสาวซึ่งเปรียบได้กับเพลงคลาสสิก..
ที่นานๆทีคุณเปิดฟังแต่ก็ยังไพเราะ..ไม่ต่างจากครั้งแรกที่คุณฟัง
คนๆหนึ่งที่คุณเคยชอบ..แต่เขาไปชอบคนอื่น..
แต่คุณก็ยังจำทุกอย่างเกี่ยวกับเขาได้ ก็คงเปรียบได้กับ
เพลงของค่ายเพลงดังที่คุณบอกว่าเกลียด แต่คุณก็ยังร้องเพลงนั้นได้จนจบ
ลองสังเกตไหมว่าถ้ามีรูปถ่ายหมู่ใบหนึ่ง..คนที่คุณมองหาคนแรก คือคนที่คุณชอบอยู่
เบอร์โทรศัพท์..ที่ถึงจะเป็นเพื่อนสนิทคุณแต่คุณก็จำได้ไม่แม่นยำ
แต่ถ้าเป็นเบอร์ของคนที่หลงใหลล่ะก็..คุณจะจำได้ทุกตัว แม้ว่ามันจะไม่ซ้ำกันเลย
เพลง..ที่คุณชอบมากที่สุดตอนที่คุณมีแฟน
อาจจะกลายเป็นเพลงที่คุณเกลียดที่สุด เมื่อเขาจากไป
เมลล์ทุกเมลล์ที่เพื่อนคุณส่งให้ ก็ไม่อาจเทียบได้กับ
คนรักคุณ..ที่ตอบกลับมาแค่ “ขอบคุณนะ”
ก็เหมือนทุกๆที่คุณคุยกับเพื่อนเป็นร้อยประโยคแต่ก็จำไม่ได้
แต่เมื่อคุณได้คุยกับคนที่คุณแอบชอบ
แม้ประโยคเดียว คุณก็จำได้ดี...จนกว่าเขาจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน


TOP

0 comments:

Post a Comment

Recent Comments-

Archivo del blog

Recent Posts-

free counters
Code Calendar
: Users Online

Followers







 

Browse